Bali het godeneiland.

Achteraf geschreven…

Drie weken Bali. We waren van plan om het eiland rond te gaan reizen. Maar toen we in Ubud aan kwamen waren we meteen verliefd op dit dorp. De sfeer, de lieve mensen, de kleuren groen, de rijstvelden, de apen, de cultuur en natuurlijk het hemelse eten. De mooiste wandelroutes beginnen in Ubud. Ubud ligt ook heel centraal, het is ideaal om met een chauffeur van hieruit dagtochtjes te maken. Het was een geweldige vakantie. Als we vanaf Schiphol met de trein terug rijden naar huis is alles kaal, vlak en grauw. We willen terug!

Vertrek naar Denpasar

Maandag 20 februari 2017. Vandaag vertrekken we voor drie weken naar Bali. De vliegtickets hebben we al enige weken geleden geboekt. Ook zijn de eerste paar overnachtingen geboekt. We vliegen met Emirates eerst van Amsterdam naar Dubai en na een overstap door naar Denpasar. Het eerste deel van de reis vliegen met de nieuwe Airbus A380. Het is echt een enorm toestel. We vinden ons plekje voor deze reis bijna achterin het toestel op het onderdek. Op het bovendek bevinden zich de business units. Na iets meer dan zes uur vliegen land deze enorme vogel van de Emirates netjes op zijn nest in Dubai. We worden vanuit het vliegtuig door een dame van de Emirates direct doorgeloodst naar de vertrekhal om direct te boarden voor het vervolg van de reis naar Denpasar.
We hebben niet eens tijd om rustig om ons heen te kunnen kijken. Voor we het weten zitten we in het vliegtuig aan een ontbijtje. De service is perfect. We hebben negen uur de tijd om wat te slapen. Het is een hele reis, maar als we eenmaal geland zijn en de douane zijn gepasseerd kan het feest beginnen. Het is nu inmiddels Dinsdag 21 februari! We hebben voor de eerste drie nachten een bed geregeld in - Villa Bunga Hotel en Spa - in Seminyak. Het is rond tien uur in de avond als we de aankomsthal in lopen en op zoek gaan naar de chauffeur van het hotel die ons komt ophalen. Natuurlijk is het even wennen aan de hoge temperatuur en luchtvochtigheid maar dat wisten we. We hebben driver Amin snel gevonden, hij gooit onze rugzakken achter in de auto en voor we het weten rijden we op Bali de nacht in. De airco in auto draait volop, de komende weken zullen we die wel nodig hebben. De ontvangst bij Villa Bunga is heel aangenaam en zeer gastvrij. Het hotel ademt rust uit, precies wat we zoeken. Het is bijna middernacht als we in een echt bed in slaap vallen.

Sanur

Woensdag 22 februari. We worden wakker met een warrig gevoel. Eerst even lekker buitenop ons terrasje zitten om alle indrukken op ons in te laten werken. Vanaf het terras kijken we de tuin in met een zwembad en een kleine tempel met prachtige bomen en mooie planten. Eerst ontbijten. We mogen kiezen van de kaart. Lekker luxe. Villa Bunga heeft aan de straatzijde een restaurantje met terras waar je heerlijk kunt zitten. Vrienden van ons zitten in een hotel in Sanur, we hebben afgesproken om met elkaar te gaan eten vanavond. Andre en Antoinette zijn nog tot morgen op Bali en daarom is het leuk om elkaar te ontmoeten. Via de receptie van Villa Bunga regelen we een chauffeur die ons naar Sanur brengt en weer ophaalt. Naast het hotel is een supermarkt waar we wat kleine dingetjes kopen en ons verbazen over de prijs. Ik denk niet dat de locals hier kunnen winkelen.
Na een kleine wandeling in de buurt nemen we een duik in ons zwembad. Wat een heerlijkheid. Rond vier uur staat de taxi klaar die ons naar Sanur brengt. Het is onderweg erg druk en we kijken onze ogen uit. Na een uur rijden zijn we in Sanur. We hebben tijd genoeg en slenteren eerst nog wat langs het strand. Het ziet er allemaal leuk uit. De mensen zijn supervriendelijk en we zuigen alle indrukken op. Er loopt een promenade langs het strand waar je heerlijk kunt relaxen in zitzakken of op grote loungebedden. Ronkende waterscooters verstoren de rust. Er liggen ook veel mooie kleurrijke vissersboten op het strand. Op tijd zijn we bij het restaurant waar we afgesproken hebben, als er een taxi stopt en Andre en Antoinette uitstappen is het een bijzonder weerzien. Het eten is heerlijk, en om elkaar na zoveel jaren weer te zien in deze setting is geweldig. We kletsen de hele avond door en voor we het weten staat de chauffeur weer voor de deur. Na een innig afscheid rijden we terug naar onze Villa in Seminyak. Het was een mooie maar ook vermoeide dag.

Seminyak

Donderdag 23 februari. Na een heerlijke nachtrust gaan we eerst ontbijten, eten is hier echt een feestje. Daarna wandelen we richting het strand. We zijn na de zwempartij van gisteren al aardig verkleurd, we moeten oppassen om niet te verbranden. Goed insmeren dus. Het verkeer is erg druk, we moeten uitkijken waar we lopen. De taxi’s die vrij zijn en langs ons rijden toeteren allemaal, maar het is moeilijk uit te leggen dat we graag willen lopen. Er zijn veel leuke eettentjes en winkeltjes onderweg. Uiteindelijk komen we aan bij de - Petitenget Tempel -, het is een 15e eeuws gebedshuis waar nu nog steeds veel hindoes komen. Het is er erg druk. Mannen vrouwen zijn bezig met de voorbereidingen voor een groot offerfeest van aanstaande zaterdag. Het is dan - Dark Moon - er wordt dan een jong kalf geofferd aan de zee. Mannen en vooral veel vrouwen in mooie kleding zitten gezellig te praten en maken mooie versieringen van dunne stengels bamboe. We nemen plaats in de schaduw en observeren dit schouwspel. Van een oudere dame krijgen we een banaan aangeboden. De mensen zijn zeer gastvrij. We moesten bij het betreden van deze tempel een sarong om.
Als we de - Petitenget Tempel - verlaten lopen we gelijk het strand op. Even heerlijk met de voetjes door de branding. We gaan iets drinken in een super de luxe strandtent. Het blijkt een terras te zijn van een hotel. We komen in contact met de jongen die ons de drankjes brengt. We vragen hem naar tips over wat we moeten gaan zien op Bali. Hij verteld over Penglipuran, een oud Balinees dorp waar de tijd is stil blijven staan. We beloven hem dat we een bezoek aan het dorp zullen brengen, hij is zeer vereerd. Via het super de luxe hotel lopen we terug richting Seminyak. Het is erg warm en we zijn een beetje de weg kwijt denken we, een taxi biedt uitkomst. De volgende keer toch maar een plattegrond meenemen. Of het echt sneller is valt te bezien, maar we komen uiteindelijk wel aan bij Villa Bunga. Na een duik in het zwembad nemen we een heerlijke massage. De salon zit naast onze kamer. Voor nog geen vijf euro zitten we weer losjes in ons vel. Lekker hoor. Vanavond eten we weer lekker in ons eigen restaurantje. Op tijd liggen we op bed.

Seminyak . . . Ubud

Vrijdag 24 februari. We ontbijten aan de rand van het zwembad. Het wordt weer een mooie dag, de zon staat al hoog aan de hemel. Vandaag verlaten we Villa Bunga en gaan naar ons volgende hotel in Ubud. Villa Bunga is een geweldige plaats om te verblijven en te wennen aan het klimaat en het leven op Bali. Het zal blijken dat het verkeer hier wel wat drukker is als in Ubud. De chauffeur van het hotel brengt ons naar Ubud. Onderweg hebben we een paar stops, de eerste stop is bij een dansvoorstelling in Batubulan. Dit kunstzinnige dorp ligt op de route naar Ubud. Het bestond vroeger uit drie kleinere plaatsjes: Desa Adat Tegal Tamu, Desa Adat Jero Kuta en Desa Adat Delod Tukad. De naam van Batubulan is afkomstig van twee woorden: Batu en Bulan (maan en steen). De Barong dans is vernoemd naar de Koning van de Geesten, de leider van de goede krachten in de Balinese mythologie. De dans is gebaseerd op de eeuwigdurende strijd tussen het Goede en het Kwade. De dans wordt uitgevoerd door de leeuw-draak Barong (het Goede) en Rangda de heks (het Kwade). Het is een dansvoorstelling met veel kleurrijke kostuums. De muziek wordt verzorgd door een Gamelan orkest. Na dit schouwspel bezoeken we een - Batik Fabriek -. Het mag de naam van fabriek niet hebben, buiten zitten een paar mannen en vrouwen die aan het batikken zijn. Natuurlijk weten we dat onze chauffeur een tip krijgt als hij hier toeristen naar toe brengt.
We gunnen hem dat ook. We zijn 20 jaar geleden op Java geweest en daar waren grote batik fabrieken waar wel honderd mensen aan het werk waren. Deze fabriek mag de naam niet hebben, het is een heel eenvoudige versie. Het gaat er ook om dat de bezoekers zo snel mogelijk de shop ingeloodst worden. Binnen wordt je besprongen door verkoopsters. Mooie spullen hoor, maar allemaal wel erg commercieel. De volgende stop is van het zelfde laken een pak alleen dan met zilver smeed werk. Jammer hoor. We rijden verder en stoppen bij een groot schilders atelier. Dit is ook niet echt spectaculair, maar het aanbod van schilderijen is enorm. Het is natuurlijk niet handig om op de eerste dagen iets te kopen waar je nog een aantal weken mee moet reizen.
We rijden verder naar Tegenungan, naar de verborgen waterval. Eerst gaan we wat eten op een geweldig plekje met een vreselijk mooi uitzicht. Dan lopen we rustig de trappen af naar de waterval. Superplek. Je mag in het water, maar je moet wel uitkijken voor de stroming. De natuur bij de waterval is prachtig en ook onderweg kijken we onze ogen uit. De Tegenungan waterval is wat minder bekend en daardoor kom je er ook minder toeristen tegen. Uiteindelijk komen we aan in Ubud. De chauffeur zet ons netjes af bij - Hotel Desak Puta Putra Homestay -. Het blijkt dat we niet goed geboekt hebben, het had - Desak Puta Putra Hidden - moeten zijn. Helaas zit de - Hidden - nu vol, maar we mogen wel gebruik maken van het zwembad van Hidden. De Homestay is echt bij mensen thuis. Het is allemaal erg verwarrend, ook op internet is niet goed te zien welke accommodatie welke is. De ontvangst is echter zeer vriendelijk en we krijgen gelijk thee met heerlijke koekjes. Tegen het eind van de middag lopen we het centrum van Ubud in. Het is hier rustiger dan in Seminyak. De keuze met restaurantjes om te eten is niet normaal. Het ziet er allemaal top uit. het geeft een prettig gevoel. We eten wat bij - Warung Ijo -. Het eten is helemaal top. Heerlijke Soto Ajam en Nasi Goreng met saté. We lopen rustig terug naar onze Homestay. Een prettig gevoel omarmt ons in de warme avondlucht.

Ubud

Zaterdag 25 februari. Bijna hebben we de klok rond geslapen, ik denk dat we dat nodig hebben gehad. Na een heerlijke koude douche gaan we ontbijten op de veranda in onze tuin. We bestellen een fruitsalade, een pot thee en heerlijke pancake’s. Kleurrijke offers vormen een belangrijk onderdeel van het geloof van de hindoeïstische bevolking op Bali. Zij maken een dagelijks ritueel van het geven van giften aan de goden in de vorm van een offer. De hindoeïstische bevolking zorgt iedere dag voor een nieuw offer aan de goden. Het is mooi om te zien hoe de mensen daar de hele dag mee bezig zijn. Ze maken offerschaaltjes met bloemen, rijst, koekjes, wierook en zetten het dan neer op verschillende offerplaatsen in en rondom het huis. Vervolgens bidden ze en besprenkelen ze de offerschaaltjes met heilig water. Als we uitgegeten zijn lopen we richting Monkey Forrest. Ubud voelt goed aan, er heerst een serene sfeer. Lekker relaxed. We gaan lunchen in het - Tropical View Cafe -, de naam van het restaurant werkt op ons als een magneet. We gaan naar binnen. En inderdaad, de ligging is geweldig. Een mooi uitzicht op de rijstvelden. Super. We eten er heerlijk en besluiten om een andere keer naar het ernaast gelegen Monkey Forrest te gaan. Het is best warm, ondanks dat het wat bewolkt is. We kiezen ervoor om een duik te nemen in ons zwembad. Daar ontmoeten we Simone Suozzi uit Zwitserland. We hebben een heftig en zwaar gesprek over van alles wat er speelt in de wereld. De tijd vliegt. Het wordt donker en vanuit de Hidden lopen we terug naar onze Homestay. Op ons balkon zien we nog net de zon ondergaan. We nemen een soepje en zetten zelf een kopje koffie. Wat is het hier mooi.

Ubud . . . Ubud Palace en de rice field walk

Zondag 26 februari. We worden wakker en de zon staat al hoog aan de hemel. Het is al aardig warm. Na een heerlijk ontbijt lopen we richting - Ubud Palace -. Dat is het paleis waar de koninklijke familie woont. Het ligt in het hart van de stad en is voor een groot gedeelte toegankelijk voor publiek. Het complex bestaat uit verschillende indrukwekkende en typisch Balinese gebouwen, met verscholen hoekjes en traditionele versieringen. Omdat het zondag is, is het er al aardig druk. Het is de plek om een traditionele Barong dans, Ramayana voorstelling, Wayang show of Gamelan optreden te zien. De jeugd van Ubud krijgt hier les in het beoefenen van de Barong dans. De uitdrukkingen op de gezichten van de kinderen spreekt boekdelen, het fanatisme zit er al vroeg in. We zoeken een plekje in de schaduw en genieten van de gamelan muziek en kijken onze ogen uit. Vanuit het centrum van Ubud starten twee routes dwars door de rijstvelden die om Ubud heen liggen. We nemen vandaag de korte route die begint net na het Lotus Cafe. Het is even zoeken want er staan geen borden die het begin van de route aangeven.
Volgens onze kaart is deze route ongeveer vier kilometer lang. De eerste indruk is overweldigend, dit is wat we willen zien op Bali. Ondanks dat het zondag is wordt er hard gewerkt op de rijstvelden. Ubud is omgeven met schitterende rijstvelden. Het is hier heerlijk rustig. We hebben geluk dat het af en toe een beetje bewolkt is, want er is hier verder geen schaduw. Tijdens de wandeling komen we langs Sweet Orange Warung. Het is misschien wel de warung met de mooiste ligging van Ubud. Het is er druk, maar gelukkig is er nog een plaatsje vrij op het terras. Het ligt midden tussen de rijstvelden. Wat een toplocatie. Het eten is geweldig, alles is vers en super lekker. Als we uitgegeten zijn moeten we toch weer verder! Het is een mooie route die een goed beeld geeft van het mooie Ubud. Een klein minpuntje is dat ook hier de nieuwe hotelletjes de grond uitschieten. Bezweet komen we terug bij onze Homestay. Na een verfrissende douche gaan we op ons balkon zitten en genieten ook hier van het uitzicht. Vanavond eten we weer bij het Tropical View Cafe. Als de zon onder is gegaan wordt het wat frisser, heerlijk. In het donker lopen we terug naar onze Homestay. Het is aan te raden om een zaklamp mee te nemen, veel auto’s en scooters rijden hier zonder licht.

Ubud . . . Monkey Forest

Maandag 27 februari. Vandaag gaan we naar één van de bekendste bezienswaardigheden van Bali. We gaan een dagje naar de apen. We gaan naar Monkey Forest. Het grote apenbos ligt net buiten het centrum en is een beschermd natuurgebied. In het - Monkey Forest - staan drie hindoeïstische tempels, de apen en het bos spelen namelijk een belangrijke rol in het leven van de Balinezen. Als we bij de ingang van het park komen worden we al ontvangen door een groepje brutale apen. Ze hebben het voorzien op toeristen die lopen te zwaaien met kleine flesjes water. Voor de mensen het door hebben zijn ze de flesjes kwijt, de apen bijten de bodem kapot en drinken het verse water op. Er gaan veel verhalen over de agressiviteit van deze apen, maar het ligt toch veelal aan de mensen zelf die de regels van het park in de wind slaan. In het park zijn meerdere mooie idyllische wandelingen te maken. We lopen het park in. Volgens de folder die we gekregen hebben zitten er meer dan zeshonderd apen in dit bos. Het eerste stuk van dit bos doet ons denken aan gedeeltes uit Angkor Wat in Cambodja. Het is adembenemend mooi. Dit heuvelachtige oerwoud heeft een mysterieuze en sprookjesachtige uitstraling.
Maar we komen natuurlijk voor de talloze brutale apen, de kleintjes zijn zo lief en we kunnen we de rest van de dag genieten van hun capriolen. Als je in Ubud bent mag je Monkey Forest niet missen. In de schaduw onder de bomen is het gelukkig niet zo heel warm. Er staan stalletjes waar je bananen kunt kopen voor de apen, maar dit is niet slim om te doen. De apen bespringen je gewoon. Je moet wel uitkijken voor Rabies. Na deze vermakelijk wandeltocht verlaten we het park. We gaan iets eten in het centrum, Warung Kampung Ubud, Nasi Goreng en Soto Ayam. Het is een leuk restaurant met heerlijk eten. We zijn van plan om een frisse duik te nemen in ons zwembad bij Hidden, maar in plaats daarvan krijgen we een frisse regenbui over ons heen. Een boekje lezen op het balkon is dan ook geen straf. Vanavond eten we bij Lili Gundi, een eettentje bij ons in de straat. De vriendelijk eigenaar vraagt of we bij hem komen eten als we er langs lopen. Helaas zijn de kookkunsten niet erg bijzonder. Wilma heeft half gare kip, en als we hier iets van zeggen schiet de eigenaar helemaal in de stress. Normaal kookt zijn vrouw, gelukkig komt zij nog net op tijd om alles te redden. In alle drukte snijdt de eigenaar zichzelf ook nog in de vingers en moet hij naar de doktor. Het toetje maakt veel goed. Al met al een leuke dag.

Ubud . . . wandelen richting noorden

Dinsdag 28 februari. Eerst gaan we heerlijk ontbijten beneden in de tuin. Wat al snel duidelijk wordt als je in Bali bent, is dat Balinezen heel veel offeren, vaak drie keer per dag. Het zijn vooral de vrouwen die de mooiste offermandjes maken van bloemen en bamboe. Samen met wierook en soms wat geld zegenen ze zo de meest uiteenlopende plekken. Zelfs op onze eettafel staat een bakje, we kunnen zonder zorgen op pad. Gezegend gaan we een wandeling maken ten noorden van Ubud. We lopen via de Jalan Titra Tawar omhoog het dorp uit. Een leuk straatje met niet zoveel verkeer. Veel kleine tempeltjes en fel groene rijstvelden sieren ook hier de omgeving. We zijn nu enkele dagen in Ubud en langzaam worden we verliefd op Ubud. De sfeer, de geuren de mensen ik weet niet wat het precies is, maar misschien komen we daar nog achter. We lopen samen met een lekker zonnetje de straat omhoog.
Het is aardig warm en we moeten regelmatig even schuilen voor de zon. En dan te bedenken dat we vooraf twijfels hadden over de reisperiode, per slot van rekening is nu regentijd! En dan slaat het noodlot toe, mijn slippers begeven het. Ik kan niet verder lopen, ik verbrand bijna mijn voeten op het asfalt. Twee jongens die dit zien gebeuren bieden uitkomt! Achter op de scooter brengen ze ons netjes terug naar onze Homestay. Voor 50k rupiah hebben we een leuke rit gehad. Het lijkt ons een prima idee om de rest van de middag aan de rand van ons zwembad te vertoeven. We kletsen gezellig met Simone, maar genieten ook van de serene rust. Na een lekkere douche gaan we eten bij - Restaurant Nomad -. Een modern restaurant waar het erg druk is. Het ligt aan de main road van Ubud. Het eten wordt op een bijzondere manier gepresenteerd en is goed van smaak. Voldaan lopen we terug naar ons bedje.

Ubud . . . Dagtrip met onze chauffeur

Woensdag 1 maart. Vandaag is Wilma jarig. En om deze dag te vieren gaan we een trip maken met onze chauffeur. Zijn naam is Douglas. Hij stond gister tegenover onze homestay zijn auto te wassen en kwamen zo met hem in gesprek. Er zijn heel veel mannen op Bali die zich aanbieden als chauffeur. Op straat hoor je niet anders als Taxi, Taxi, maybe tomorrow? Tijdens het gesprek met Douglas (bijnaam) kregen we een goed gevoel. Achteraf kan ik zeggen dat het een TOP chauffeur is. Hij verteld over gewoontes uit de streek, heeft koud water voor ons bij zich in een koelbox, rijdt rustig en stopt waar wij willen. De eerste stop van onze trip vandaag zijn de rijstvelden van - Tegalalang -. De rijstvelden liggen op twintig minuten rijden van Ubud. We worden door Douglas netjes afgezet langs de kant van de weg. Hier begint de looproute door de rijstvelden. Het is nu al schitterend. De vele kleuren groen van de sawa’s zijn om nooit meer te vergeten. Het is wel wat toeristisch opgezet, entree betalen en souvenirshops, doet het uitzicht je dit gelijk vergeten. We banen ons een weg door de enorme rijstvelden, het is een waar feest. Dit is zo mooi. We lopen ook een heel stuk buiten de normale route en dat is zowaar nog mooier. Helaas staan er ook boeren die extra geld vragen omdat je over hun rijstveld loopt. Iedereen wil zo toch iets bijverdienen aan de toeristen die hier dagelijks komen. De boeren zijn zelfs wat agressief. Het iets minder bekende stuk van Tegalalang is prachtig. Het is warm en de zon staat hoog aan de hemel. Op een terras midden tussen de velden drinken we een cola, alsof we midden in de nieuwe reclamefilm van Coca Cola zitten. Daarna lopen we terug naar de auto, waar Douglas ons netjes staat op te wachten. In de auto krijgen we een klein flesje heerlijk koud water.

We rijden verder naar de Gunung Kawi Sebatu in Tampaksring, het tempelcomplex met de heilige bron. Het is sereen en stil op deze plek. Wilma is jarig en Douglas wil ons daarvoor zegenen. Hij legt ons uit hoe we dit moeten doen. In een bepaalde volgorde moeten we ons wassen met het heilige water. Het is een hele bijzondere ervaring. De tempel met prachtig houtsnijwerk ligt op een mooie plaats tussen prachtige oude bomen. Ze zijn de tempel en het terrein aan het restaureren. Vijvers met grote gekleurde vissen sieren het binnenplein. Alles maakt een aardige indruk op ons.
We hebben een druk programma vandaag, Gunung Kawi is de volgende stop. Ook de route die we rijden vandaag is echt schitterend, Douglas weet de mooie wegen te vinden. De koningsgraven van Gunung Kawi is één van de oudste en belangrijkste tempelcomplexen van Bali volgens ons boekje. We zijn benieuwd. De koningsgraven zijn in de 11e eeuw gebouwd, ze liggen in een grote valei aan een rivier. In onze reisgids staat dat je de koningsgraven het beste in de ochtend kan bezoeken, omdat het dan nog niet zo warm is. We zullen later ook beseffen waarom! Het is verplicht om een sarong te dragen, je kunt ze gratis lenen bij de ingang van de tempel. Douglas heeft ons gewaarschuwd voor verkopers die je graag een sarong willen verkopen. Laat je dus niet verleiden door verkopers die zeggen dat je een sarong bij hen moet kopen om de tempel in te kunnen. Een steile trap van bijna 400 treden gaat omlaag in de diep uitgesneden kloof. Ook hier vullen rijstvelden de steile hellingen. Rijstvelden en het ruige regenwoud, het is een prachtig groen plaatje. Langzaam zie je de tempels voor je verrijzen. De hoofdgroep met beelden zijn maar liefst zeven meter hoog. De beelden zijn in de rotsen uitgehakt. Het is erg indrukwekkend. Eenmaal beneden loop je tussen schitterende sawa’s door. Het complex wordt opgesplitst door de rivier de Pakrisan. We lopen over de brug naar de andere zijde van de rivier. Er zijn vele bouwwerken die je kunt bezichtigen. We zoeken een plekje in schaduw en genieten van het aangezicht. Een dame die de offerschaaltjes verzorgt maakt het beeld helemaal compleet. We beseffen nu ook dat we die lange trap weer omhoog moeten klauteren. Het is een pittige klus, en het is behoorlijk warm. Na de klim wurmen we ons door de sarong verkopers naar onze chauffeur.
We rijden verder en besluiten om te gaan lunchen. We stoppen bij Warung Koi, een mooi restaurant met erg lekker eten, en natuurlijk ligt dit restaurant ook tussen de rijstvelden. De volgende stop is bij een koffieplantage waar een hele bijzondere koffie wordt gemaakt, namelijk Kopi Luwak. Het verhaal gaat dat de rauwe koffiebonen worden opgegeten door - Chivetachtige katten - en daarna weer worden uitgepoept. Vervolgens worden de bonen schoongemaakt en gemalen. Deze koffie is erg duur, wat we ons kunnen voorstellen. Het is nogal omslachtig. De plantage op zich is schitterend. Allemaal verschillende bomen en struiken waar groenten, specerijen en fruit aan groeien. Douglas geeft als een geleerde bioloog uitleg. We luisteren aandachtig. Het is natuurlijk wel de bedoeling dat je na de rondgang wel iets koopt in de winkel. We kopen verse cacao in een mooi beschilderd potje (woody).

De volgende stop is een tip van de ober uit Seminyak, een prachtig traditioneel dorp, Desa Penglipuran. Het lijkt wel een openluchtmuseum. Zoals elk traditioneel dorp is ook dit dorp gebouwd volgens Balinese wijze, de hoofdstraat loopt altijd van zeezijde naar bergzijde. Alle dorpen in Bali worden op dezelfde manier gebouwd met een gezamenlijk plein, grote tempel en zoals hier heeft iedereen een eigen familietempel. Je mag bij de mensen naar binnen om in de woning te kijken, ze zijn er heel trots op. Veel huisjes hebben een klein winkeltje waar je drank en kleine souvenirs kunt kopen. Het straatbeeld is heel mooi. Er staan vijf bussen met Javaanse scholieren, ze zijn op studiereis. Ze willen met ons op de foto en oefenen de taalkennis. De meiden dragen allemaal een hoofddoek en de jongens zien er ook netjes gekleed uit. Als later alle toeristen vertrokken zijn en wij als enige nog over zijn komen de bewoners het huis uit en zien we pas het ware leven op straat. De zon staat laag en het beeld is geweldig, we maken mooie foto’s. De vrouwen gaan het avondeten klaar maken. Na deze superdag rijden we terug naar ons hotel over de smalle binnenwegen en genieten we van het schitterende Bali. We boffen met onze Douglas. Vanavond eten we bij het - Tropical View Café - . Hiep hiep hoera.

Ubud

Donderdag 2 maart. Goed geslapen. Na de drukke dag van gisteren doen we het vandaag rustig aan. Ontbijtje in de tuin, wat lezen en daarna lopen we er uit. Rondom Ubud is het heerlijk wandelen. Via de Jalan Sriwedari lopen we richting noorden naar Ubud Kaja. ook hier is het genieten van eigenlijk het gewone leven van de mensen hier. Je moet wel goed opletten op het verkeer, want er zoveel te zien dat je af en toe opgeschrikt wordt door een toeterende auto. De auto’s zijn hier best groot voor de smalle wegen. Onderweg stoppen we voor een drankje bij een leuk tentje uiteraard met uitzicht op de rijstvelden. De zon doet het vandaag weer goed. Het is nog steeds regenseizoen, maar gelukkig hebben we daar geen hinder van. De scholen eindigen al vroeg in de middag en het is daardoor een drukte van belang bij de snoep en drank tentjes tegenover de school. Ook hier komt obesitas voor. De kinderen lopen allemaal in school-uniform.
Weer terug in het centrum van Ubud gaan we lunchen bij Warung Arismas. Het eten is lekker, maar het heeft wel een vreemde rode kleur. Waarschijnlijk door teveel kleurstof. Na een ijsje lopen we terug naar onze homestay. we nemen een duik in het zwembad. Heerlijk. Als de zon ondergaat lopen we terug naar onze kamer voor een douche. Eten is een belangrijk onderdeel van de vakantie. Na enig speurwerk op internet (tripadvisor) blijkt er een hele goede warung vlak bij ons in de straat te zitten, het heet Mama’s Warung. Daar gaan we eten, als we binnenkomen is het er vrij rustig. We zitten op de eerste verdieping en hebben een mooi uitzicht over Ubud. We verbazen ons dat het zo rustig is omdat de warung goed aangeschreven staat in de boekjes en bij tripadvisor. Het blijkt dat het nu een erg rustig seizoen is. Het eten is meer dan verrukkelijk en de bediening erg vriendelijk. Hier gaan we vaker komen.

Ubud . . . Goa Gajah Tempel

Vrijdag 3 maart. De zon staat al hoog aan de hemel. De eigenaresse van de homestay is al weer druk in de weer met het maken van de offerschaaltjes. Na ons ontbijt in de tuin lopen we naar de - Goa Gajah Tempel -. Goa Gajah, een tempel die vooral bekend staat als de Olifantsgrot. Volgens vele is dit de mooiste tempel van Bali. De tempel ligt op wandelafstand van onze homestay. De weg er heen is ongeveer vier kilometer en is erg druk. We lopen aan de rechterkant van de weg om zo het verkeer aan te kunnen zien komen. Onderweg zijn er veel handcraft-shops met super mooie spullen. Achter deze winkels/fabriekjes liggen ook weer de mooiste rijstvelden wat een schitterend gezicht. We maken een stop bij een groot restaurant, veel zakenmensen zitten te lunchen, of voeren sollicitatie gesprekken. Wat een locatie hebben ze daarvoor uitgekozen. Wij genieten op onze manier van de rust en het uitzicht.

Aangekomen bij de tempel worstelen we ons eerst langs de souvenirwinkeltjes. Het is verplicht om een sarong te dragen wanneer je het tempelcomplex betreedt. De gedetailleerde poort, die lijkt op een monsterlijk wezen met open mond, geeft toegang tot de donkere grot. In deze grot vind je een beeld van Ganesha en voorstellingen van Shiva. Goa Gajah is daarmee een bijzondere tempel, je vindt hier zowel vormen van het Boeddhisme als wel het Hindoeïsme. De badplaats die bij deze tempel hoort is pas eeuwen later gevonden. Bijzonder en zeker de moeite waard is de sprookjesachtige tuin die in het complex ligt. We lopen er op ons gemak doorheen. We nemen een taxi terug en eten voor de afwisseling weer eens bij Mama’s Warung. Mama is er zelf ook en komt gezellig bij ons aan tafel zitten. De mensen zijn hier allemaal zo vriendelijk en niets is te gek. Ik neem de heerlijke Pepesan Ikan en Wilma gaat op de gezonde tour, ze neemt een kleurrijke fruitsalade met soja yoghurt. Het eten is hier hemels.

Als we terug komen bij onze homestay worden we aangesproken door de jongen van de receptie, we moeten uitchecken!! De nieuwe gasten voor onze kamer zitten al te wachten. We hadden gedacht dat we morgen pas zouden moeten uitchecken. We hebben ons vergist, snel de tassen pakken en met de taxi naar onze nieuwe stek. Onverwacht snel moeten we afscheid nemen van Desak Putu Putera Homestay. Een geweldige plek om te verblijven in Ubud. De taxi brengt ons naar - Putri Ayu Cottages - aan de Jalan Bisma. We zijn meer dan welkom. We hadden deze stek eerder deze week uitgezocht. ook omdat we besloten hebben om lekker in Ubud te blijven. De plannen die we hadden om verder te trekken naar Nusa Lembongan of Gili Trawangan laten we varen. Voor ons is het hier in Ubud meer dan goed. De eigenaresse is een mooie, en zeer aardige vrouw die ons verwelkomt. We voelen ons dan ook meteen thuis. We hebben de mooiste kamer gekregen met uitzicht op het zwembad, waar we meteen gebruik van maken. In de avond lopen we eruit, via een donker straatje waar alleen scooters mogen rijden komen we in de Jalan Monkey Forest. We gaan eten bij Dian. Het eten is goed en de sfeer is gezellig. Wat het precies is weet ik nog niet maar Ubud heeft iets, iets wat ons trekt. Weltrusten.

Ubud . . . Braton Tempel en Tanah Lot

Vrijdag 4 maart. Het is zeven uur als we na een goede nachtrust, met een kopje thee op ons balkon zitten. Om ons heen wordt Ubud langzaam wakker. Wie allang op is, is de zon. Voor dat we eerst gaan ontbijten, nemen we een duik in ons zwembad. Het ontbijt in Putri Ayu is prima, we kunnen kiezen van de kaart. Vandaag hebben we een culturele dag. Douglas komt ons rond tien uur oppikken. Via een mooie route door het midden van Bali zien we de vlakke rijstvelden langzaam veranderen in groene heuvels. We rijden we eerst naar Danau Bratan. Het bergmeer met de beroemde - Ulun Danu Bratan Tempel -. De tempel is gewijd aan de godin Dewi Danu, de godin van het water. Het meer speelt een grote rol in de irrigatie van het eiland. De godin Dewi Danu moet voor dit alles vereerd worden. De tempel bestaat uit verschillende eilandjes, en zijn erg fotogeniek.

Na het bezoek aan de tempel stoppen we bij de ochtendmarkt van Candi Kuning. Het is nog geen vijf minuten rijden. Er wordt fruit verkocht maar ook mooie groenten, specerijen, kleding en souvenirs. Het oogt wel erg toeristisch, dat is ook te zien aan de prijzen. Douglas onze chauffeur had al verteld dat we goed moesten afdingen. Uiteindelijk betalen een derde van de vraagprijs voor een tas met vers fruit. Heerlijk. We rijden door naar onze volgende stop, de - Jatiluwih Rijstvelden -. Volgens de Balinezen zijn dit de mooiste rijstvelden van Bali. En we kunnen er niet omheen, wat is het hier prachtig. Zoveel kleuren groen, en de ligging van de velden is adembenemend. Maar voordat we er doorheen gaan wandelen gaan we eerst lunchen. Tja en we hebben al veel plekjes gezien met uitzicht op rijstvelden, maar dit overtreft alles. Wauw, wat een view. Deze rijstvelden staan op de Unesco Werelderfgoedlijst. Er trekken donkere grijze wolken over en er klinkt gerommel. Gelukkig voor ons blijft het droog.

Na de lunch lopen we een stuk door de velden. Het is warm en benauwd, maar we genieten volop. Douglas rijdt via kleine en smalle binnenweggetjes terug richting Tanah Lot. We komen geen toerist tegen. De wegen zijn de laatste jaren flink verbeterd. De route naar - Tanah Lot - is mooi met spectaculaire vergezichten. We zien koffie- en cacaoplantages, grote kippenfarms, kokospalmen en bananen. Douglas vertelt dat deze streek ook wel de rijstschuur van Bali wordt genoemd. Er worden hier zelfs drie oogsten per jaar gehaald. Tanah Lot is de belangrijkste en mooiste zeetempel van Bali. Voor de locals is het een kermisattractie. Elke dag komen hier busladingen met toeristen voor de zonsondergang. Als we tegen 17.00 uur aankomen is het al best druk. We lopen eerst naar de twee kleine tempels en dan door naar de hoofdtempel. We hebben een super zonsondergang. We lopen langzaam terug naar de auto. Het is nog een eind rijden naar ons hotel. Om acht uur zijn we terug, en na een frisse douche gaan we bij de buren eten. Geweldige dag.

Ubud

Zondag 5 maart. Na een ontbijtje met een heerlijke nasi goreng, strijken we neer aan de rand van het zwembad. Onder de parasol is het goed te houden. We nemen op zijn tijd een duik en genieten van de rust. We hebben nog wat fruit in de koelkast en een noodles soepje voor de lunch. Zo komen we dag wel door. Aan het begin van avond gaan we voor het eten weer naar Mama’s Warung. Het lijkt wel of we alleen maar aan het eten zijn, en dat is ook wel veel het geval. Het eten hier is hier een waar feest. In de avond even face-timen we met het thuisfront. Alles is goed.

Ubud . . . Pizza

Maandag 6 maart. Na de inmiddels traditionele ochtendduik en het ontbijt lopen we het centrum in. Ubud heeft een grote dagelijkse markt, met niet alleen groente en fruit maar ook met souvenirs. Honderden kraampjes vechten voor klandizie. We gaan op zoek naar leuke spulletjes. We eten tussen de middag bij Biah Biah Warung, waar je allemaal kleine hapjes op bananenblad geserveerd krijgt. Heerlijk. We komen aan de praat met een jong Engels stel en zoals zovelen op Bali zijn zij al een half jaar onderweg. Ook zij hebben een goed gevoel om hier in Ubud te zijn. Slingerend door de smalle straatjes lopen we terug naar ons hotel. Maar weer even afkoelen in het zwembad en daarna gaan we eten bij de pizzaria.! Tja pizza, het is een klein zaakje bij ons in straat en het is er altijd erg druk. ook bij de locals staat deze zaak hoog aangeschreven. We moeten buiten wachten tot er een tafeltje vrij is. Het moet niet gekker worden. Het smaakt prima, maar het past niet echt in mijn beeld van Bali. Op ons balkon drinken we een kop koffie en gaan op tijd naar bed.

Ubud . . . Nyuh Kuning

Dinsdag 7 maart. Vandaag is Nyuh Kuning het doel van onze wandeling, het ligt in het zuiden net onder Monkey Forest. Dit gedeelte van Ubud ziet er top uit en er zijn ook veel mooie mogelijkheden om te overnachten. Het is allemaal wel wat luxer en duurder. In de smalle straatjes staan ook veel gewone woningen met tempeltjes. Een heerlijk relaxte buurt, waar ook opmerkelijk veel huizen te huur staan. De lunch nemen we bij Pojok op het terras. Het waait iets en dat zorgt voor een heerlijke “verkoeling”. Het eten is ook hier weer super. Via het scooter pad bij Monkey Forrest komen we terug in het centrum van Ubud. De rest van de middag liggen we aan het zwembad. Vanavond eten we weer gewoon in een Warung. Ook in deze zaak is goed toeven, het is er erg druk. Dit komt waarschijnlijk mede door de prijs en door de vele tips op tripadvisor.

Ubud

Woensdag 8 maart. Wilma voelt zich niet zo goed. Van het zwemmen komt niet veel, ze voelt zich dol in het hoofd. Rust dus vandaag, en veel naar het toilet. Tegen de middag gaat het al weer wat beter. We halen toast in een winkeltje en met een noodle soepje wordt dat ons eten voor vandaag. Hopen dat het morgen beter gaat. Het was vandaag minder warm en bewolkt. Achteraf kwam dat goed uit.

Ubud . . . Penestanan

Donderdag 9 maart. Na een goede nachtrust gaat alles weer goed met Wilma. Gewoon weer lekker zwemmen en daarna ontbijten. Vandaag lopen we richting - The Bridge - en dan verder naar Penestanan. Dit is een schilders dorpje met vele galeries. Na eerst een stuk de verkeerde kant op gelopen te hebben, zijn we nu toch op goed spoor. Ook dit is weer een mooi dorpje met veel oude tempeltjes. We lunchen lekker bij “Kopi Desa”, fried rice, gado gado en verse tomatosoup. We zitten aan de rand van de Warung met uitzicht op een klein tempelcomplex. Binnen zitten veel jongeren te werken op hun laptop. Er hangt een gezellige sfeer. We weten van de chauffeur van het hotel dat er een binnenweggetje moet zijn vanuit Penestanan naar de straat vlak naast ons hotel, alleen niemand weet hoe je er moet komen.

We lopen ons vast op een voor ons afgelegen weg, dan komt er een oud vrouwtje aan. We vragen haar de weg en ze zegt dat ze ook onze kant op moet. We lopen voor ons gevoel door de jungle, langs bananenbomen en bamboestruiken, een klein riviertje steken we over middels twee bamboe palen. Als laatste nog een stuk door de rijstvelden. Uiteindelijk komen we aan bij het pad van ons hotel. Dit hadden we nooit alleen gevonden. We bedanken de vrouw en zijn blij dat we goed zijn aangekomen. Verhit nemen we een douche en een duik in het zwembad. We lopen Ubud in voor wat boodschappen en eten meteen iets. Het is extreem rustig in Ubud.

Ubud

Vrijdag 10 maart. De zon staat hoog aan de hemel, de lucht is strakblauw. Nog een paar dagen en we gaan weer naar huis. Het is bijna niet voor te stellen. We zijn nu al enige tijd in Ubud en het voelt allemaal heel vertrouwd. Ubud heeft iets. Het zwembad is echt een must. Voor de lunch lopen we het centrum in en komen Simone tegen en samen lunchen we bij Biah Biah. Het eten was hier goed bevallen en het is wederom heerlijk. We lopen over de markt terug en verbazen ons over de vele winkels die hier afhankelijk zijn van de toeristen. De mensen hier hebben het niet gemakkelijk om hun dagelijks geld te verdienen. Een ijsje, dat is lang geleden. Mmm een Magnum. Bij oma die naast ons hotel een klein winkeltje heeft kopen we een paar flessen water, ze is altijd blij als ze ons ziet. Wat zijn de mensen hier toch lief. Wij voelen ons erg thuis, nog geen moment hebben wij ons hier onveilig gevoeld. De rest van de dag genieten we van de serene rust. Vanavond nog maar een keer eten bij - Tropical View Café -.

Ubud . . . De laatste dag

Zaterdag 11 maart. Vandaag is het onze laatste hele dag in Ubud. We willen gaan wandelen, maar de eigenaresse verklaard ons voor gek. Veel te warm zegt ze, later op de dag misschien. We hebben onze zinnen gezet op het kopen van een mooie parasol voor in onze badkamer. Het zijn de knal gele parasols die je veel ziet bij tempels. In het centrum zijn ze niet te koop, we hebben overal gekeken. We vragen de eigenaresse om advies. Ze biedt aan om de chauffeur naar de winkel die buiten Ubud ligt te laten rijden (gratis). We kletsen nog wat en een half uur later komt de chauffeur van het hotel met een knal gele parasol aanlopen. We krijgen de parasol van de eigenaresse. Ondanks onze protesten moeten we hem aannemen. Hij heeft nu wel heel veel waarde gekregen voor ons. Super. In de middag begint het wat bewolkt te worden en kunnen we alsnog een wandeling maken. Ubud is omringd met rijstvelden, wat je een heerlijk Aziatisch gevoel geeft. We lopen langs de Tjampuhan Tempel bij de brug omhoog richting Campuhan. De omgeving van Ubud leent zich helemaal voor het maken van wandelingen. Wie is uitgekeken op de winkeltjes en wat meer van de groene omgeving wil genieten, kan zijn hart ophalen tussen de rijstvelden, langs riviertjes en in mooie natuurgebieden. De Campuhan Ridge Walk is een mooie route tussen palmbossen en rijstvelden. Campuhan zelf is een klein dorpje met super mooie plekken om te overnachten. We lopen door tot Jungle Fish een modern hotel complex. We hadden gehoord dat dit wel het een hele coole plek was. We mogen van de receptionist doorlopen naar beneden, daar vindt je het restaurant en het zwembad. Het is een luxe tent in Ibiza stijl, een infinity pool, lounge muziek en moderne hippies. Erg leuk als je van Ibiza houdt, maar wij vinden het niet passen. De koffie is heerlijk, maar ook met Ibiza prijzen. Voor de terugweg nemen we een taxi. Het is ongeveer vijf kilometer lopen en het wordt nu snel schemerig. Na nog een heerlijke avondduik gaan we eten we bij Mama’s Warung. In het hotel hebben ze een gratis shuttle service naar het centrum. Dat wisten we niet, maar daar hadden we ook tot nu toe geen behoefte aan. Omdat Mama’s Warung aan de andere kant van het centrum ligt, komt het nu wel goed uit. We eten weer heerlijk. Nog één keer duiken we bedje in hier op Bali.

Wat zullen we dit missen!

Weer naar huis

Zondag 12 maart. De zonsopkomst is vanochtend niet spectaculair, maar het blijft heerlijk zo. Eerst een kopje thee op ons balkon en een paar baantjes zwemmen voor we gaan ontbijten. Na het vaste ochtend ritueel komt Douglas nog even langs. We maken wat foto’s van hem voor op onze website, we gaan hem promoten. Hij verdient het want het is een goeie vent. We kopen nog wat souvenirs en pakken de rugzakken in. In de middag nemen we nog een heerlijke duik in het zwembad en dan is het toch zover. Lange broek en schoenen aan. Na een taxirit van ongeveer anderhalf uur komen we aan bij Denpasar airport. We komen in gesprek met een reislustige Zuid Koreaanse vrouw. De tijd vliegt. We krijgen de foto’s te zien van haar rondreis door Europa. Ze heeft Europa gezien in elf dagen! We herkennen oa Londen, Parijs, Wenen, Barcelona en Rome. Nee, dan doen wij liever Ubud in drie weken. We nemen een lekker bak koffie met een mega muffin. Het was een geweldige vakantie. Als we vanaf Schiphol met de trein terug rijden naar huis is alles kaal, vlak en grauw. Ik wil terug!